- سوراخ کن (کُ)
پرماه. مثقب. مته. (ناظم الاطباء)
معنی سوراخ کن - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(خَ بَ اُ دَ)
لغت نامه دهخدا
رخنه یافتن. شکافته شدن:
سوراخ شده ست سد یأجوج
یک چند حذر کن ای برادر.
ناصرخسرو.
- سوراخ شدن در آسمان و سقف آسمان، حادثۀ بزرگ اتفاق افتادن. (آنندراج) :
هیچ سوراخی نخواهدگشت سقف آسمان
گرسری گاهی ز جیب شادمانی سر کنم.
ظهوری (از آنندراج)
سوراخ شده ست سد یأجوج
یک چند حذر کن ای برادر.
ناصرخسرو.
- سوراخ شدن در آسمان و سقف آسمان، حادثۀ بزرگ اتفاق افتادن. (آنندراج) :
هیچ سوراخی نخواهدگشت سقف آسمان
گرسری گاهی ز جیب شادمانی سر کنم.
ظهوری (از آنندراج)
مته، (صراح اللغه)
سوراخ کوچک
حفر کردن، یک سوراخ دریل کنید، حفّاری کردن، نفوذ کردن، سوراخ کردن
